پل طبیعت؛ جایی برای لذت یا خودکشی؟
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۶۲۷۴۳
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- گزارش ایسنا دربارۀ «پُل طبیعت» یکی از جذاب‌ترین گزارش‌هایی است که خوانده‌ام. البته به خاطر خود این پل هم هست چرا که آن را از زیباترین سازه های تهران می‌دانم و هیچ گاه تکراری نمی‌شود. زیرا زندگی در آن جریان دارد و تهران بیشتر به شهر خودروها تبدیل شده و کمتر جایی است که بتوان پیاده این گونه لذت بُرد و پل طبیعت اما خوش‌بختانه چنین است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کل منطقۀ گردشگری عباس‌آباد زیباست و این پل که پارک‌های «آب و آتش» و «طالقانی» را به هم متصل کرده بر جاذبه‌های آن افزوده و کاربردی‌تر ساخته است.
اوایل دهۀ 60 خورشیدی و به سبب مسؤولیت یکی از بستگان که قرار بود امکان راه اندازی مترو را بررسی کند نقشه‌های منطقۀ عباس آباد و «شهستان پهلوی» را هم دیده بودم که قرار بود این منطقه شامل مصلای تهران به «داون تاون» یا مرکز اداری و تجاری بدل شود تا از جاهای مختلف، با خطوط مترو به این منطقه بیایند.
آن ایده البته اجرا نشد اما خوش بختانه هم مترو راه افتاد و هم عباس‌آباد اکنون یکی از مفرح‌ترین گردشگاه‌های شهری است و پل طبیعت نیز واقعا زیباست و یکی از نمادهای تهران.
انگیزۀ این نوشته اما توصیف این منطقه و خود پل طبیعت نیست. این خبر در لابه لای گزارش است که طی 6 سالی که پل به روی مردم باز شده 17 نفر خود رااز آن به پایین پرت کرده و خودخواسته به زندگی شان خاتمه داده یا خودکشی کرده‌اند.بیشتر آنها جوان بوده‌اند و تنها 5 نفر بین 40 تا 50 سال داشته‌اند.
خودکشی از روی پل یا ساختمان بلند و به صورت پرش از ارتفاع از مرسوم ترین انواع خودکشی است چرا که نیاز به تصمیم در یک لحظه دارد و مثل کسی نیست که شنا نمی‌داند و خود را به دریا می‌اندازد و مرگ او زمان می‌برد و چه بسا نجات داده شود. یا مسمومیت و اَشکال دیگر.
خوانندۀ این سطور شاید بپرسد: خوب که چی؟ چرا باید از پل طبیعت به یاد خودکشی بیفتیم؟
نکته همین است. برای این که قرار شده در اجرای طرح امنیتی نمای شیشه‌ای بلند تعبیه یا فنس کشیده شود و این یعنی غلبۀ دیوار بر پل.
زندگی با رابطه‌ها و پل ها زیبا و با دیوارها محدود می شود و اگر خوب دقت کنید می‌بینید دیوارها در ابتدا بلند نبوده و به مرور سر بر کشیده است.
در همین ساختمان‌های جدید ابتدا دیوارها را بلند نمی‌گرفتند و بعد که احساس می‌کردند امنیت ندارند نرده می‌کشیدند و به مرور دیوارها بالاتر و بالاتر رفت و حالا در تهران دیوارهای بلند توی ذوق می‌زند تا جایی که چند سال قبل بازیکن کره‌ای گفته بود از این شهر می‌ترسم. آن قدر که دیوار دارد.
عادت به دیوار کشی چنان است که شماری از ادارات و پادگان ها که نرده داشته اند پوشانده‌اند و دیوار کشیده‌اند!
غرض این است که خودمان با نوع نگاه‌مان سبب می شویم دیوارها جای پل‌ها را بگیرند و جای افسوس دارد.
این گزارش البته یادآور چند نکتۀ دیگر هم هست:
اول این که هر قدر هم دیوار و فنس کشیده شود پرش از روی پل و ارتفاع یکی از مرسوم ترین شیوه هاست. از روی پل رودخانۀ یانگ تسه در چین تا کنون 2000 نفر خودکشی کرده اند و از روی پل گلدن گیت سانفرانسیسکوی آمریکا 1500 نفر. چند جای دیگر را هم می توان نام برد.
دوم: تا قبل از پل طبیعت، برج میلاد هم یک گزینه بود اما رسیدن به بالای برج هماهنگی‌هایی می خواهد که از عهدۀ هر کس برنمی آید هر چند همان اوایل دختری در قالب گروهی از دانشجویان معماری خود را از ارتفاع 300 متری آن پایین انداخت و پودر شد.
سوم این که دو ساختمان آلومینیوم و پلاسکو در تهران نیز اوایل برای خودکشی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و بعدتر تدابیر امنیتی آنها تشدید شد.
در دهۀ 70 به قصد تماشای بلوار کشاورز از بالا و روزی که برای کاری به ساختمان شیشه‌ای وزارت کشاورزی (که گویا حالا به قوۀ قضاییه واگذار شده) رفته بودم خود را به بام آن رساندم و زیبایی بلوار و نارون‌ها و نهر وسط چشم نوازتر شده بود که ناگاه صدای ملتمسانۀ پیرمردی را شنیدم که نفس‌نفس زنان می گفت: به جوانی‌ات رحم کن. این کار را نکن! بندۀ خدا تصور کرده بود قصد دارم خود را از آن بالا به پایین بیندازم!
البته اغلب ما شاید گاهی به فکر خودکشی افتاده باشیم اما آن قدر جدی و عملیاتی و از بالای ساختمان بلند در ذهن همه نقش نمی بندد!
قصد پرداختن به دلایل اقدام به خودکشی از احساس پوچی و بی هودگی تا شکست و خیانت و بن‌بست و بی توجهی را در این گفتار ندارم و بر تعارض استفاده از پل طبیعت به این منظور با نگاه زیبایی شناختی به آن تأکید دارم.
جدای ساختمان آلومینیوم و برج میلاد و وزارت کشاورزی پل طبیعت و خودکشی از روی آن مرا به یاد دو شاعر بزرگ کلاسیک و معاصر هم می‌اندازد.
اولی سعدی است و دومی سهراب سپهری که دست بر قضا دیروز زادروز او بود.
حالا چرا سعدی؟ چون یکی از مهم ترین دلایل خودکشی نزد جوانان شکست های عشقی یا تصور آن است در حالی که اگر با سعدی آشنا بودند چنین نمی‌کردند.
سعدی صریح و روشن می‌گوید:
به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار
که برّ و بحر، فراخ است و آدمی بسیار
....
چه لازم است یکی شادمان و من غمگین
یکی به خواب و من اندر خیال وی بیدار
کسی از غم و تیمار من نیندیشد
چرا من از غم و تیمار وی شوم بیمار؟
در این شعر به سرزنش کسانی می‌پردازد که خود را اسیر یک فرد یا مکان خاص می‌کنند و از زندگی لذت نمی‌برند در حالی که به جای مهر از جانب آنان قهر می بیند و یادآور می شود در لحظه‌ای که عاشق دل خسته زانوی غم به بغل گرفته معشوق دیروز و حالا رسته از کمان او شادمان است!
تصور کنید فرد از بالای پل طبیعت و به یاد دیگری خود را پایین اندازد و مغزش متلاشی شود و هم زمان فرد مورد نظر در بستر آرمیده باشد و شاید تنها لب خود را بگزد!
اما چرا سهراب؟ این شعر او هم مشهور است:
من به اندازۀ یک ابر دلم می‌گیرد / وقتی از پنجره می‌بینم/ حوری، دختر بالغ همسایه/ پای کمیاب‌ترین نارونِ روی زمین/ فقه می‌خواند
سهراب، مسلمان است و باورمند و نمی‌خواهد به فقه طعنه بزند اما انتظار دارد جوانان از زندگی و از طبیعت لذت ببرند و از نارون و طبیعت غافل نشوند.
شاید اگر سهراب زنده بود برای دختر جوان 24 ساله ای که اول بار خود را از بالای پل طبیعت به پایین پرتاب کرد شعری به همین مضمون می‌سرود و می گفت: آخر، آدم خود را از بالای چنین سازۀ کمیاب و زیبایی پایین می‌اندازد؟ آن هم به خاطر دیگری یا نظر و داوری دیگران؟
انگیزۀ نوشته همین بود. چون به اندازۀ یک ابر دل آدم می گیرد وقتی می‌شنود در این 6 سال 17 نفر از بالای پل زیبای طبیعت خود را پایین انداخته‌اند.
هر قدر هم قیمت دلار بالا برود، هر اندازه هم احساس کنی به آخر خط رسیده ای و تنهایت گذاشته اند یا دلایل دیگر، پل طبیعت و هر جای قشنگ دیگر برای تماشاست و لذت نه خود را کشتن. چون به قدر کافی مرگ در کمین ما هست و هر لحظه یک جرعۀ آن را می‌نوشیم و نیازی نیست خودمان را زودتر بیندازیم بغلش!
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: پل طبیعت مهرداد خدیر روی پل پل طبیعت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۶۲۷۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مهم‌ترین دلایل خودکشی در استان وضعیت فرهنگی، اقتصادی و افسردگی می‌باشد
زینب زاهدی مدرس و مشاور دانشگاه آزاد اسلامی در گفت وگو با خبرنگار استانی ایسکانیوز از کهگیلویه و بویراحمد به سابقه بحث خودکشی پرداخت و افزود: خودکشی در تاریخ سابقه طولانی دارد. در یونان باستان و روم به عنوان روشی قابل قبول در شکست نظامی تلقی می‌شد. این عمل در تمام ادیان قبیح و زشت و ناپسند و غیر قابل پذیرش برای دینداران می‌باشد.
وی افزود: خودکشی عملی عمدی است که باعث مرگ فرد می‌شود. این کار پدیده پیچیده ای است که می‌تواند علل گوناگون داشته باشد. مهم‌ترین علل خودکشی ناامیدی، اختلالات روانی، نظیر افسردگی، اختلال دوقطبی، اختلال طیف اوتیسم، اختلالات فیزیکی مانند سندرم و خستگی مزمن، شکست عاطفی، اعتیاد به الکل و مواد مخدر، فقر فرهنگی و اقتصادی می‌باشد.
ایشان افزودند: ۱/۵ درصد مرگ و میرهای سراسر دنیا به دلیل خودکشی است. این آمار ۱۲ در ۱۰۰۰۰۰ نفر است. میزان خودکشی عموما در مردان بیشتر از زنان می‌باشد. در خیلی از کشورها خودکشی در سن ۷۰ سال و در برخی از کشورها بین ۱۵ تا ۳۰ سال است. اروپا بالاترین نرخ خودکشی را دارد. سالانه ده تا بیست میلیون خودکشی ناموفق وجود دارد. در آسیا کشورهای قزاقستان، کره جنوبی، هند، ژاپن و سریلانکا به ترتیب بیشترین آمار خودکشی را دارند.
ایران رتبه ۱۵۵ در جهان را دارد و روزانه بین ۴ تا ۹ نفر در ایران خودکشی می‌کنند. معمولا ۶۲ درصد خودکشی‌ها منجر به مرگ می‌شوند.
وی درباره خودکشی در استان خاطر نشان کرد: آمار خودکشی در جغرافیای ایران نسبت به تراکم جمعیت متفاوت است. با توجه به جمعیت استان کهگیلویه و بویراحمد، خودکشی در این استان آمار قابل ملاحظه‌ای دارد. مهم‌ترین دلایل خودکشی در استان وضعیت فرهنگی، اقتصادی، افسردگی و اختلال روانی می‌باشد.
ایشان خاطرنشان کرد: اگر به دو مولفه یعنی فرهنگ و زیست محیطی آنان توجه شود بیماری افسردگی و اختلالات روانی قابل کنترل و درمان است. روند زیست محیطی و فرھنگی در استان به وفور دیدہ می‌شود. فضای مجازی اطلاعات فزاینده‌ای را به ذهن جوانان ما داده و ذهن آنها راکت کرده است، همین اطلاعات فزاینده باعث ایجاد شکاف نسلی شده است. با توجه به تاثیرگذاری فضای مجازی و ترویج فرهنگ غربی، جوانان و نوجوانان پدر و مادرشان را از خودشان جدا می‌کنند زیرا این تفکر درک نشدن از سوی والدین در ذهن آنها نهفته شده است. عقیده نوجوانان این است که کسی به آنها توجه نمی‌کند. احساس عدم توجه در نوجوانان موجب می‌شود تا آنها احساس پوچی کنند و با توجه به کلیپ و فیلم ھای مبتذل و دروغین توقعات از خودشان بالا می‌رود. این احساس یاس و ناامیدی باعث می‌شود که آنها تمایلی به ادامه این راہ نداشته باشند.
خبرنگار: الهام سادات هاشمی اصل
انتهای خبر/
کد خبر: 1228787 برچسب‌ها خودکشی دانشجویان
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند